Baas op eigen bord

Toen mijn vriendin uit de kast kwam als vegetariër en later als veganist, moest ik als bio boerin best even slikken. Ze is natuurlijk vrij in haar keuze, maar ik voelde me eerlijk gezegd een beetje verraden.

Wat we eten, zegt iets over onze identiteit, over wie we zijn en bij welke groep we willen horen. Als vleesetende boerin ben ik voor de veganist dubbelop schuldig en voor de vleesliefhebber een held. Het schuurt tussen vlees- en planteneters en misschien deze week wel ietsje meer.

Het is namelijk de Nationale week zonder vlees en zuivel, met als doel je uit te nodigen plantaardig te eten, om de milieudruk van voeding te verkleinen.

Ik kan ik deze week zien als de zoveelste aanval op ons boeren bestaan. En kan ik strijdend roepen; Niet minder, maar juist meer vlees, vis en zuivel! Maar dat doe ik niet.

Geniet met een goed geweten

Ik deel deze week kefirkorrels uit aan onze vaste melktappers. En geniet met een goed geweten van melk, kaas en biologisch rundvlees van eigen erf.

Vrijdag gaat er een koe naar de slager en bij het afscheid zeggen we; Bedankt voor wat je voor ons hebt betekend en gaat betekenen. We zijn tevreden over de zorg, liefde en aandacht die we het dier hebben gegeven.

Voor degene die geen plek heeft voor een koe in zijn tuin of op het balkon en wel wil eten met minder klimaatimpact, heb ik de volgende tips: Begin een groentetuin, eet lokaal, puur en onbewerkt, steun de boer en visser en eet zoveel mogelijk van Nederlandse bodem en zee.

Maar zijn mijn tips niet net zo betuttelend? Of je nu plantaardig of diervriendelijk eet, je bent baas op eigen bord. Waardeer wat je eet en geniet nog meer van de mensen met wie je aan tafel zit.

Annemiek