Kruimel

Woensdag 25 September

Kruimel

‘Wat doe jij hier nu weer?!’ In de wachtruimte, staan 60 koeien te wachten om gemolken te worden en tussen de 240 koeienpoten kruipt een kitten. Ik pak het vieze bolletje op. Kom kleine kruimel, jij hoort hier niet.

Buiten op het erf zit moeder Mulan met zijn twee zusjes, die duidelijk een stuk groter zijn. Waarschijnlijk vind Kruimel regelmatig de hond in de pot, wanneer hij te laat thuis komt van zijn avonturen.

Het buffet van brokjes en melk in de machinekamer, is altijd geopend. Maar eten is duidelijk niet zijn eerste prioriteit. Terwijl de andere twee, na een potje eikeltjes-rugby, keurig aan de tepel liggen, is Kruimel in geen velden of wegen te bekennen.

Moeder Mulan is van de vrije opvoeding. Zij verstaat de kunst van het loslaten. Naast Rust, Reinheid en Regelmaat, geeft ze haar kroost Ruimte en de R van R-zijn. Ze komt ook wel eens ogen te kort, zoals bij haar eerste nestje, dit voorjaar. Iemand was opslag verliefd geworden op de drie schattige kittens. Een paar weken later moest ik haar vertellen dat de olijke drieling verdwenen was.

Vorige week kon ik Kruimel nog net op tijd uit de buis van de mestkelder grijpen. De emmer die als deksel dient, was ingescheurd en Kruimel stak nieuwsgierig zijn kop en voorpootjes in het gat. ‘Hier jij kleine man, dit is geen glijbaan met leuke afloop’.

Gisteren zat onze kleine Columbus tevreden te knagen aan een rat, met moeder Mulan als bewaker van het feestmaal.

Maar vanochtend ontbrak Kruimel alweer aan het ontbijt. Was die rat zijn laatste avondmaal ?

Even later vind ik mijn kleine vriend slapend in een laars. De wereld ontdekken is ook dood vermoeiend en fijn om te weten dat kleine jongens met grote dromen, altijd thuis kunnen komen.

Annemiek