Moordzaken

Deze column bevat scènes van verontrustende aard,
OUDERLIJK TOEZICHT WORDT GEADVISEERD

Met alle liefde verzorg ik onze honden, katten, kalfjes, pinken en koeien. Maar mijn dierenliefde kent een grens en die grens ligt bij de drempel van de achterdeur. In huis hanteer ik een zerotolerancebeleid voor alles wat zich geen hond mag noemen.

Vooral de Musca domestica, oftewel de huisvlieg, is zijn of haar leven hier niet zeker.

Gewapend met vliegenmepper en een stuk keukenpapier sluip ik door de woonkamer. Zo’n vliegenmep-sessie levert al snel ruim 50 lijkjes en de nodige beweging op. Aangezien ik verder niet aan sport doe, is dat een mooie bijkomstigheid.

Ik los ook veel liever een moordzaak op terwijl ik naar een trage Engelse politieserie zit te kijken, dan dat ik mezelf als sluipmoordenaar zie. Maar goed, iemand moet het doen.

Inmiddels beheers ik aardig wat technieken. De keukenvloertechniek is de meest gemakkelijke en passieve variant. Een week geleden stond de vloerverwarming nog op 28˚C zodat die functioneerde als een lokvloer.

De plafond- en tennistechniek vragen om meer precisie omdat we een half jaar geleden het plafond en de muren hebben gesaust.

Bij de plafondtechniek is het de truc om een paar centimeter voor het object het plafond te raken. Op deze manier houdt je het plaats delict schoon. Bij de tennistechniek, mijn meest favoriete, sla je rechtstreeks vanuit de lucht. Het gevaar hierbij is dat je het dodelijk slachtoffer tegen de muur aan smasht.

In de hoek van de kamer ligt onze slechtziende, dove, demente soms incontinente Bull Mastiff.  Zij maakt gebruik van de hap-slik-wegtechniek en laat hiermee helemaal geen sporen na. Goed zo Noortje, jij bent mijn partner in crime. Samen bestrijden wij het vliegend ongedierte.

Annemiek