Poezenhemel

Een boerderij is een hemel voor poezen. Een all-inclusive resort, met volop eten, verse melk, vermaak, vertier en kruip-, sluip- en slaapplekken.

Mulan is moederoverste in deze poezenhemel. Ze is zeven jaar geleden geboren tussen de dakplaten van de pinkenstal. Haar moeder legt haar pasgeborene voor onze voeten. Wij dachten dat ze haar kleine ding aan ons afstond omdat ze geen melk had. Dus hebben we kleine Mulan een paar dagen gevoed met een pipetje.

Later bleek dat we het verkeerd hadden begrepen en heeft moeder haar zorgtaken weer op zich genomen. Door dit misverstand is Mulan wat handtammer dan de rest van het poezenvolk en heeft ze een speciaal plekje in ons hart.

Nu heeft Mulan kittens. Of eentje dat weten we niet. Ze doet er, net als andere jaren, nogal geheimzinnig over. Ze is de hele dag druk met verhuizen, verslepen en verstoppen.

Iedere ochtend krijg ik van haar een warm onthaal in de pinkenstal. Zij zit op een baal voer en heeft alle tijd voor een krabbel en een kletspraatje. Nou ja, ik klets wat in de hoop dat zij iets loslaat.

Nog even brok over het voer strooien en dan ben ik klaar. De big bag met brok is bijna leeg. Ik til de vier punten van de bodem één voor één omhoog, zodat er in het midden een brokbergje ontstaat. Ik pak een emmer om hem met een flinke zwieper te vullen. Net voordat die de brok raakt, beweegt het bergje van binnenuit. Alsof er een klein vulkaantje uitbarst, kruipt er een wit stoffig groen bolletje omhoog.

Een kwartier later, aan de koffie. Wil jij vanavond de pinken brok geven? Dan ga ik nog even naar mijn moeder. Je moet wel goed opletten hoor, want we hebben een kat in de zak.

Annemiek