Septembergeluk

September heeft al het goede in zich. Wel mooi weer, maar geen hittestress. ‘s Ochtends regent het zonnestralen en ’s avonds, wanneer het grote licht uitgaat, houdt de takkenbende van de storm, ons warm bij de potkachel.

De 2 bomen die vorige week zijn gesneuveld, stonden al op de nominatie om omgezaagd te worden. Binnenkort zet ik de tanden van de kettingzaag in de grotere stukken. Mooi haardhout.

Het voer en het stro voor de winter is voor een groot deel binnen. We hebben nog 2 weken om de laatste mest op het land uit te rijden en we kunnen zeker nog een keer maaien.

Als kind was september al mijn lievelingsmaand. Alles begint weer opnieuw. Een nieuwe start, voornemens en ideeën. Een juf of meester met nog frisse energie, nieuwe boeken en schriften met blanco bladzijdes.

Ik schreef mijn naam heel netjes op de kaft en begon op de eerste bladzijde in een keurig handschrift. Maar op bladzijde twee, verdween mijn aandacht, focus en geduld als sneeuw voor de zon en stond er met de kerst SLORDIG, met uitroepteken, op mijn rapport.

Zo ging het deze zomer ook met mijn groentetuin. Ik begon dit voorjaar vol goede moed en mooie voornemens. Maar nu ligt mijn tuintje er grandioos verwaarloosd bij, omdat ik alle kanten op ben gefladderd.

Maar de pompoenen hadden mij niet nodig en zijn stoïcijns doorgegroeid tot reuzen van 14 en 19 kilo. De zonnebloemen, die vorige week door de storm zijn omgegaan, groeien met een bochtje weer richting de zon.

De koeien hadden vanochtend drachtigheidscontrole. Ook daarbinnen groeit weer nieuw leven. Alles start opnieuw, gaat zijn eigen gang en groeit weer door.

September is oogsten, vieren en opnieuw beginnen. Nagenieten van het Zomerfeest, met bockbier en bitterballen in het vooruitzicht en pepernoten in de winkel, zonder het gejengel van sinterklaasliedjes.

Annemiek