Sterk spul

Er is een mooi glanzend bruin-wit stierkalfje geboren. Ik sta met 3 liter biest in de aanslag. Wat ben je mooi! Kijk eens, wat ik voor je heb? zeg ik, terwijl ik de speen van de fles in zijn mond doe.

Nul nada reactie, geen zuigreflex, helemaal niets. Misschien heeft hij in het land al gedronken. ‘s Middags probeer ik het nog eens, maar weer zonder resultaat. Hé kerel, je moet echt gaan drinken hoor. Maar hij weigert de fles keer op keer. Dan maar met de sonde.

Op dag drie is er nog steeds geen enkele verbetering. Er is niets dat lijkt op een beetje leven in de brouwerij. Uren staart hij met hangende oortjes apathisch naar de muur, terwijl de vier anderen wild om hem heen rennen, dansen en springen. Een gevalletje; er brandt wel licht, maar er is niemand thuis. We worden er moedeloos van.

Wie o wie heeft een idee? Appen we naar de homeopathie studiegroep.

# Lijkt op naweeën van blauwtong, zegt de één.

# Hebben wij ook een keer gehad, appt de ander.

# Verdunning maken van Opium korreltjes en vernevelen op de neus, is het advies. 3 x behandelen met tussenposen van 2 uur.

Dat doen we. Ik kijk naar de ieniemienie kleine korreltjes in mijn hand. Krijgen we het ventje met deze twee speldenknopjes aan de praat?

‘s Avonds geef ik de kalfjes melk. Ik klim over het hek en doe mijn vinger in zijn mond. Warempel hij zuigt op mijn vinger! Voorzichtig leid ik hem naar de blauwe drinkbak tussen de anderen en BINGO! Meneer drinkt driftig aan één stuk door alsof zijn leven ervan afhangt.

Ik geloof mijn ogen niet en roep Gerlof vanuit de melkput. Vol verbazing hangen we over het hek. Sterk spul, die korrels. Kijk, zijn staart danst!

Annemiek