Weekje Lucht
Eén weekje weg, los van onze vaste ritmes en patronen. We hebben de verantwoordelijkheid overgedragen aan onze vervanger, die onze toko op grandioze wijze draait en dat geeft lucht.
Het kneiterharde matras en het extra uurtje wintertijd, zorgen ervoor dat we bijzonder vroeg uit de veren zijn. Daardoor hebben we zeeën van tijd, die we verliezen in luieren en lezen. We legpuzzelen totdat we een ons wegen en snacken het er net zo hard weer bij.
We zigzaggen met een elektrische step door de stad, wandelen over glibberige paadjes, mountainbiken over een iets te uitdagend modderig parcours en toeren met de motor over smalle slingerende dijkjes.
Meestal kan ik me aardig oriënteren en weet ik vrijwel overal de weg. Maar mijn ingebouwde Miek-Miek laat me gruwelijk in de steek. Ik beland met de motor in het pikkedonker op de snelweg in een miezerige spits. Doodeng en hartstikke gaaf tegelijk.
